БНХАУ-ын Соёлын хувьсгал

Соёлын хувьсгалын лоозон

«Агуу их ажилчин ангийн соёлын хувьсгал» (хятад. уламж. 無產階級文化大革命, хялбар. 无产阶级文化大革命, пиньинь Wúchǎn Jiējí Wénhuà Dà Gémìng, палл. Учань цзецзи вэньхуа да гэмин, товч хятад. 文化大革命, пиньинь Wén​huà​ Dà​gé​mìng, палл. Вэньхуа да гэмин, англи.The Cultural Revolution ) БНХАУ-д 1966-1976 онуудад хятадын удирдагч Мао Зэдун болон зарим тохиолдолд түүний нэрийг барьж хэрэгжүүлсэн улс төрийн үзэл суртлын үйл ажиллагаа юм. Энэхүү "Соёлын хувьсгалын" ажиллагааны зорилго нь БНХАУ-д «капитализмын сэргээн босгох»-ын эсрэг тэмцэх, «дотоод, гадаад ревизионизм» -тай тэмцэх нэр дор Маогийн улс төрийн сөрөг хүчнийг үгүй хийх явдал байсан гэж судлаачид үздэг.

"Соёлын хувьсгал"-ын гол шалтгаан нь "Их үсрэлт" кампанит ажил дууссаны дараа ХКН-д дотор үүссэн хагарал гэж үздэг. 1959 онд даргаар сонгогдсон Лю Шаоцы болон намын бусад удирдагчид Мао Зэдуны улс оронд зааж өгсөн чиг хандлага зөв эсэхэд эргэлзэж эхэлжээ. Лю шинэ албан тушаалдаа жижиг бизнес эрхлэгчдийг дэмжихэд чиглэсэн эдийн засаг, нийгмийн бодлогыг аажмаар хэрэгжүүлж эхэлсэн. 1965 оны сүүлчээр Мао өвчин тусч ажлаас хөндийрсөн байхдаа Жоу Эньлай, Дэн Сяопин нартай хамт нууц хурал хийж Лю Шаоцы-гийн үйлдлийг Мао-гийн нам дахь эрх мэдлийг булаан авах гэсэн оролдлого буюу ревизионизм гэж үзэж байжээ. Өвчин нь эдгэсний даруй тэрээр нам дахь сөрөг хүчнийхээ эсрэг эрс шийдэмгий арга хэмжээ авснаар “Соёлын хувьсгал” өрнөж эхэлсэн байна.

"Соёлын хувьсгал"- 1968 онд гарч байсан шуудангийн марк

Соёлын хувьсгалын гол хүчин зүйлүүдийн нэг нь Хятад улсын хөгжилд асар их хөрөнгө оруулалт хийсэн Зөвлөлт Холбоот Улстай найрамдалт харилцаагаа эргэн харсан бөгөөд удирдагчид, ахмад дайчдын эсрэг хэлмэгдүүлэлт явуулжээ. Дунд ба доод шатны Коммунистуудыг ревизионистууд болон урвагчид гэх нэр зүүсэн байна.

Ихэнх судлаачид Хятадад өрнөсөн соёлын хувьсгалын гол шалтгаануудын нэг нь намын удирдлагын төлөөх тэмцэл байсан гэдэгтэй санал нэгддэг.

“Их үсрэлт” бүтэлгүйтсэний дараа тус улс дахь Маогийн байр суурь ихээхэн ганхаж эхлэв. Тиймээс "соёлын хувьсгал"-ын үеэр Мао Зэдун хоёр үндсэн зорилтыг өөртөө тавьж, аль аль нь БНХАУ-ын улс төрийн тавцан дахь манлайллаа бэхжүүлэхийн тулд байсан: хэсэгчилсэн танилцуулгатай хамт эдийн засгийн шинэчлэлийн талаар бодож эхэлсэн сөрөг хүчнийг устгах, үүнтэй зэрэгцэн ядуу олныг ямар нэгэн зүйлээр эзэмдэх байв.

Соёлын хувьсгал нь хүчирхийлэл, эмх замбараагүй байдлын шинж чанартай байв. Хувьсгалын үеэр амиа алдсан хүмүүсийн тоо олон зуун мянгаас хэдэн сая хүрсэн байдаг. Бээжингийн Улаан 8-р сараас эхлэн улс даяар үй олноор иргэдийг хоморголон хөнөөж, тэр дундаа Гуансигийн их хядлага, мөн их хэмжээний каннибализм гарсан; Өвөр Монголын хэрэг явдал; Гуандун хядлага; Юньнаний их хядлага; болон Хунаний их хядлага юм. Улаан хамгаалагчид түүхэн дурсгалт зүйлс, эд өлгийн зүйлсийг устгаж, соёл, шашны дурсгалт газруудыг цөлмөн устгаж байв.

1965 оны 11-р сарын 10-нд Яо Вэньюаний "Соёлын хувьсгал" нийтлэл хэвлэгдсэнээр эхэлсэн гэж Мао Зэдун үзэж байв. 1966 оны 8-р сарын 8-нд ХКН-ын Төв Хорооны XI Бүгд хурлаар "Пролетарийн соёлын аугаа хувьсгалын тухай тогтоол"-ыг батлав.

Үүгээр Хятадад соёл, шинжлэх ухааны үйл ажиллагаа бараг зогссон байна. "Мао даргад үнэнч байх бүжиг" хэмээх зан үйл өргөн тархсан. Бүх номын дэлгүүрүүдийг хааж, "Маогийн ишлэл"-ээс бусад номыг худалдаалахыг хориглов.

Улаан хамгаалагчид "Бээжингийн дуурь"-ийн тоглолтын чимэглэл, хувцас хунарыг шатаажээ: зөвхөн Маогийн эхнэрийн бичсэн "Орчин үеийн амьдралын хувьсгалт дуурь" л театрт гарах ёстой гэж байсан. Арван жилийн турш тэр нь албан ёсны цензураар зөвшөөрөгдсөн урлагийн цорын ганц төрөл байв. Улаан хамгаалагчид мөн сүм хийдүүдийг устгаж, шатааж байжээ.

Улаан хамгаалагч нар эмэгтэйчүүдийн сүлжсэн үсийг тайрч, будсан үсийг нь хусч, хэт бариу өмдийг урж, эмэгтэй гутлын өндөр өсгийг хугалж, шовх үзүүртэй гутлыг дундуур нь хугалж, дэлгүүрийн нэр, түүний эздийг хувцасыг солихыг албаддаг байв. Улаан хамгаалагчид хажуугаар өнгөрч буй хүмүүсийг зогсоож, Маогийн эшлэлүүдийг уншиж өгч, байшингуудын эздээс найдваргүй байдлын "нотлох баримт" хайж, мөнгө, үнэт зүйлсийг хураан авдаг байв.

“Хот тойрсон тосгон” хэмээх аяны үеэр дээд боловсрол эзэмшсэн 10-20 сая залуучуудыг гэр орноос нь хөөж, алслагдсан тосгон, бүс нутаг, ууланд ажиллахаар албадан явуулдаг байсан.

Удалгүй Улаан хамгаалагчдын дунд гарал үүслийн үндсэн дээр хуваагдал эхэлсэн. Тэднийг "улаан", "хар" гэж хуваасан - эхнийх нь сэхээтэн, намын ажилчдын гэр бүлээс гаралтай, хоёр дахь нь ядуу, ажилчдын хүүхдүүд байв. Тэдний бүлэглэлүүд эвлэршгүй тэмцэл эхлүүлэв. Хоёулаа ижил ишлэлийн номтой байсан ч хүн бүр өөр өөрийнхөөрөө тайлбарлав. "Соёлын хувьсгалын генералууд" -ын ихэнх хэсэг нь эмх замбараагүй байдлыг Мао хянаж чадахгүй байсан боловч гол чиглэлүүд нь түүний мэдлээс гараагүй байв.

Өвөрмонголд 1967-1969 оны үймээний үеэр 20 мянга гаруй монгол хүн амь үрэгдэж, 300 мянга гаруй хүн шархадаж гэмтэл авсан байна.

1969 оны 4-р сарын 1-ээс 4-р сарын 24-ний хооронд болсон намын IX их хурлаар Маоизмын үзэл суртлыг албан ёсоор баталсан. Лю Шаоцы, Дэн Сяопин нарын бодлогыг эцэст нь буруушаав. Намын дүрмийн ерөнхий заалтын хэсэгт Линь Бяо бол Мао Зэдуны “залгамжлагч” гэсэн үгийг багтаасан юм. “Соёлын хувьсгал”-ын онол, практикийг хууль ёсны болгоход тусалсан Их хурал нь Линь Бяо, Маогийн гэргий Зян Чин нарын талынхны ХКН-ын Төв хороон дахь байр суурийг бэхжүүлсэн юм.

Соёлын хувьсгалын үр дүн

Ихэнх эх сурвалжууд Соёлын хувсгалд 100 сая хүн хохирогч болсон тухай ярьдаг. Энэ тоо анх 1979 оны 10-р сарын 26-нд Жэньминь жибао сонинд гарч байжээ. Зөвхөн Гуанси мужид л гэхэд соёлын хувьсгалын үеэр 67 мянга гаруй хүн, Гуандун мужид 40 мянга гаруй хүн нас баржээ.

“Соёлын хувьсгал”-ын үеэр намын 5 сая орчим гишүүн хэлмэгдсэн бол ХКН-ын IX их хурлаар намд 17 сая орчим хүн элссэн байна. 1973 оны 10-р их хурлын үеэр ХКН-ын гишүүдийн тоо аль хэдийн 28 сая хүн байсан, өөрөөр хэлбэл 1970-1973 онд 10-12 сая хүн ХКН-д элссэн байна. Ийнхүү Мао аливаа санал зөрөлдөх чадвартай намын "хуучин" гишүүдийг "шинэ" түүнийг шүтэн бишрэгчидээр сольсон.

"Соёлын хувьсгал"-ын хариуцлагыг зөвхөн Мао Зэдун болон "хувьсгалын эсэргүү" гэж зарласан намын бүлгүүдэд үүрүүлснээр ХКН БНХАУ-ын зах зээлийн эдийн засгийн нөхцөлд өөрийн эрх мэдлээ хууль ёсны болгож байгаа юм.

2019 оны 4-р сарын 1-ний өдрийн Хятадын Коммунист намын "Чюши" (Үнэний эрэлд") сэтгүүлд Ши Жиньпиний нийтлэлд ХКН нэгэн цагт "соёлын хувьсгал" зэрэг том алдаа гаргасан гэж тэмдэглэжээ.