Бичгийн түүх
Бичгийн түүх нь бичгийн тогтолцооны хөгжил, тэдгээрийн хэрэглээ янз бүрийн нийгэм хэрхэн өөрчлөгдөж, хувирсныг тэмдэглэдэг. Бичгийн хэрэглээ нь бичиг үсэг, утга зохиолын соёлтой холбоотой нийгэм, сэтгэл зүйн янз бүрийн үр дагаварт хүргэдэг.[1]
Бичгийн түүхэн шинэ бүтээл бүрээс өмнө жинхэнэ бичгийн системүүд нь ярианы хэлийг бүрэн бичиж чаддаггүй, прото-бичих гэж нэрлэгддэг үзэл суртлын болон мнемоник тэмдгийн системүүдтэй байсан. Хэл шинжлэлийн өгүүлбэрийн агуулгыг хожмын уншигчид үнэн зөвөөр сэргээж чаддаг жинхэнэ бичих нь хожуу үеийн хөгжил юм. Прото-бичих нь дүрмийн үг, хавсралтыг кодлохоос зайлсхийдэг бөгөөд энэ нь чухал контекстийг мэдэж, ахиулахгүйгээр зохиолчийн санаачилсан утгыг сэргээхэд хэцүү эсвэл боломжгүй болгодог.
Бичгийн хамгийн эртний хэрэглээ нь эртний Шумерын хөдөө аж ахуйн ажил гүйлгээ, гэрээг баримтжуулах байсан боловч удалгүй санхүү, шашин шүтлэг, засгийн газар, хууль эрх зүйн салбарт хэрэглэгдэж эхэлсэн. Бичих нь эдгээр нийгмийн арга хэлбэрүүд болон тэдгээртэй холбоотой мэдлэгийг түгээн дэлгэрүүлэх, улмаар улс төрийн эрх мэдлийг цаашид төвлөрүүлэх боломжийг олгосон.
- ↑ Eakin, Paul John (2020-07-02), "History and Life Writing", Writing Life Writing, Routledge, pp. 76–87, ISBN 978-0-367-43911-8, Татаж авсан: 2024-10-06