Баллистик пуужин
Баллистик пуужин нь сумны хөдөлгөөнийг ашиглан байлдааны хошууг бай руу хүргэх пуужингийн нэг төрөл юм. Эдгээр зэвсгүүд нь харьцангуй богино хугацаанд л ажилладаг - нислэгийн ихэнх хэсэг нь хүчгүй байдаг. Богино тусгалын баллистик пуужингууд дэлхийн агаар мандалд үлддэг бол тив хоорондын баллистик пуужингууд (ICBMs) нь тойрог замд нисдэг.
Эдгээр зэвсэг нь хөдөлгүүртэй нислэгийн үед аэродинамикаар удирддаг нь далавчит пуужингаас ялгаатай ангилалд багтдаг. Агаар мандалд хязгаарлагдмал далавчит пуужингуудаас ялгаатай нь баллистик пуужингууд нь агаар мандлын нягт хэсгүүдээс зайлсхийх нь давуу талтай бөгөөд агаар мандлаас дээш сансар огторгуйд хүрэх боломжтой.
Түүх[засварлах | кодоор засварлах]
Баллистик пуужингийн хамгийн эртний хэлбэр нь пуужингийн түүхээс улбаатай 13-р зуунаас эхэлсэн. 14-р зуунд Хятадын Мин улсын тэнгисийн цэрэг дайсны хөлөг онгоцны эсрэг тулалдаанд Хөолончушуй хэмээх баллистик пуужингийн анхны хэлбэрийг ашиглаж байжээ.
Орчин үеийн анхдагч баллистик пуужингуудын нэг бол 1930-1940-өөд онд Вернер фон Брауны удирдлаган дор нацист Германы бүтээсэн V-2 гэгддэг А-4 байв.