Цахилгаан телеграф

Цахилгаан телеграфууд нь цэгээс цэг рүү текст илгээх системүүд байжээ, 1840-өөд оноос 20-р зууны сүүл хүртэл голчлон ашигласан. Энэ нь анхны цахилгаан харилцаа холбооны систем бөгөөд телеграф гэж нэрлэгддэг олон тооны эртний мессежийн системүүдээс хамгийн өргөн хэрэглэгддэг систем байв, энэ нь текст мессежийг биет зөөвөрлөлтөөс илүү хурдан дамжуулахад зохион бүтээгдсэн юм. Цахилгаан телеграф бол цахилгаан инженерчлэлийн анхны жишээ гэж үзэж болно.

Текст телеграф нь газарзүйн хувьд тусгаарлагдсан хоёр ба түүнээс дээш станцаас бүрддэг байсан, телеграфын оффисууд гэж нэрлэдэг. Оффисуудыг утаснуудаар холбосон байлаа, ихэвчлэн цахилгааны шон дээр тулгуурласан. Олон төрлийн цахилгаан телеграфын системийг зохион бүтээсэн, гэвч өргөн тархсан системүүд нь хоёр том ангилалд багтдаг. Эхний ангилал зүү телеграфаас бүрдсэн, зүү заагч нь цахилгаан соронзыг цахилгаан гүйдлээр цахилгаан гүйдлийн шугамаар хөдөлгөхөд хийгдсэн. Эртний системүүд олон зүүг ашигласан, олон утаснууд шаардсан. Анхны арилжааны систем, бас хамгийн өргөн ашиглагдсан зүү телеграф, Күүк ба Уитстоун телеграф байсан, 1837 онд зохион бүтээгдсэн. Хоёрдахь ангилалд гүйдэл нь товшилт хийдэг телеграф дуутагчийг идэвхжүүлдэг арматурын системүүдээс бүрдэнэ. Энэ ангиллын архетип нь Морзын систем байв, 1838 онд Сэмюэл Морзе зохион бүтээсэн. 1865 онд, Морзын систем нь Германы төмөр замд зориулан боловсруулсан өөрчлөгдсөн кодыг ашиглан олон улсын харилцааны стандарт болсон.