Jump to content

Цахилгаан хими

Википедиа — Чөлөөт нэвтэрхий толь

Цахилгаан хими нь цахилгаан потенциалын ялгаа ба тодорхойлогддог химийн өөрчлөлтийн хоорондын хамаарлыг судалдаг физик химийн салбар юм. Эдгээр урвалууд нь ион дамжуулагч ба электрон тусгаарлагч электролитээр (эсвэл уусмал дахь ионы төрөл зүйл) тусгаарлагдсан электродуудын хооронд электрон дамжуулагч фазаар (ихэвчлэн гадаад цахилгаан хэлхээ, гэхдээ цахилгаангүй бүрэх үед байх албагүй) электронууд шилжихийг хамардаг.

Химийн урвал нь электролизийн нэгэн адил цахилгаан потенциалын зөрүүгээр явагдах эсвэл цахилгаан батерей эсвэл түлшний элемент шиг химийн урвалын үр дүнд потенциалын зөрүү үүсэхийг цахилгаан химийн урвал гэж нэрлэдэг. Бусад химийн урвалуудаас ялгаатай нь цахилгаан химийн урвалын үед электронууд атом, ион, молекулуудын хооронд шууд дамждаггүй, харин дээр дурдсан электрон дамжуулагч хэлхээгээр дамждаг. Энэ үзэгдэл нь цахилгаан химийн урвалыг ердийн химийн урвалаас ялгах зүйл юм.

Түүх

Үндсэн нийтлэл: Цахилгаан химийн түүх

Германы физикч Отто Вон Герике туршилт хийнгээ цахилгаан үүсгүүрийнхээ дэргэд байдаг.

16-18-р зуун

Цахилгааны тухай ойлголт нь XVI зуунаас эхэлсэн. Энэ зуунд Английн эрдэмтэн Уильям Гилберт 17 жил соронзлол, бага зэрэг цахилгаантай туршилт хийжээ. Гилберт соронз дээр хийсэн бүтээлийнхээ төлөө "Соронзон судлалын эцэг" гэгдэх болсон. Тэрээр соронз үйлдвэрлэх, бэхжүүлэх янз бүрийн аргыг нээсэн.