Фёдор Достоевский хуудасны эх кодыг харах

{{Инфобокс Зохиолч
| нэр                    = Фёдор Михайлович Достоевский
| зураг                  = Vasily Perov - Портрет Ф.М.Достоевского - Google Art Project.jpg
| хэмжээ                 = 200px
| зургийн тайлбар        = Фёдор Михайлович Достоевскийн хөрөг.<br /> Зураач Василий Перов. 1872 он. [[Москва]]. Третьяковын галерей.  
| жинхэнэ нэр            = Фёдор Михайлович Достоевский
| нууц нэр               = 
| жинхэнэ нэр            = 
| төрсөн огноо           = 1821 оны 11 дүгээр сарын 11 
| төрсөн газар           = [[Москва]], Оросын эзэнт улс
| нас барсан огноо       = [[1881]] оны 2 сарын 9 
| нас барсан газар       = [[Санкт-Петербург]], Оросын эзэнт улс
| мэргэжил               = 
| гарал үүсэл            = орос
| яс үндэс               = 
| иргэний харъяалал      = Оросын эзэнт улс 
| боловсрол              = инженерийн дээд
| төрөл                  = роман, тууж, өгүүллэг, шүүмж, орчуулга
| субъект                = 
| урсгал                 = реализм
| хамтрагч               = 
| залгамжлагч            = 
| шагналууд              = 
| гарын үсэг             = Fyodor Dostoyevsky Signature.svg
| вэбсайт                =  
}}

'''Фёдор Михайлович Достоевский''' (1821 оны 11 сарын 11 <sub>[хуучнаар 10 сарын 30]</sub> [[Москва]]; † 1881 оны 2 сарын 9 <sub>[хуучнаар 1 сарын 28]</sub> [[Санкт-Петербург]]) нь [[Орос]]ын зохиолч, сэтгэгч, философич, нийтлэлч, сэтгүүлч. 1887 оноос [[Санкт-Петербург|Петербургийн]] ШУА-ийн сурвалжлагч гишүүн. 

Оросын реалист утга зохиолд томоохон шинэчлэл хийсэн нь амьд ахуйдаа тухайн цаг үеийнхнээсээ зохих үнэлгээг хүртээгүй. Харин таалал төгссөн хойноо Оросын утга зохиолын сонгодог хэмээн үнэлэгдсэн төдийгүй зохиол туурвил нь дэлхийн утга зохиолд, тэр дундаа [[Нобелийн шагнал|Нобелийн шагналт]] олон зохиолчийн бүтээлд жинтэй нөлөөлсөн бөгөөд экзистенциализм, фрейдизмийг бүрэлдэн тогтоход ч зохих нөлөө үзүүлсэн гэж үздэг<ref>{{cite web|url= http://britannica.com/biography/Fyodor-Dostoyevsky|title= Fyodor Dostoyevsky|author= Morson, Gary Saul|publisher= Encyclopædia Britannica, Inc|accessdate= 2015-09-12|lang= en}}</ref>. Хамгийн гол бүтээлүүд болох “Гэм зэм” (1866), “Карамазовын хөвүүд” (1880), “Солиот” (1869), “Албингууд” (1872)-аас гадна таван роман, 20 гаруй тууж, өгүүллэг болон бусад олон бүтээл туурвижээ. Түүний бүтээлүүд дэлхийн 170 гаруй хэлнээ орчуулагдсан төдийгүй олон зохиолоор нь кино, жүжиг, бүжгийн жүжиг /балет/, дуурь тавигдсан. 

Монгол хэлнээ түүний гол таван роман, мөн "Газар дороос бичсэн тэмдэглэл" зэрэг хэд хэдэн бүтээлийг Гадаад хэргийн сайд асан Цэрэнпилийн Гомбосүрэн орчуулсан.

==Удам угсаа. Бага нас (1821—1837)==
===Достоевскийнхон===
[[Файл:POL COA Dostojewski.svg|thumb|right|150px|Достоевскийнхны удмын сүлд]]
Достоевскийнхны дээд удам нь 1506 онд одоогийн [[Беларусь|Беларусийн]] Пинск хотын ойролцоо “Достоево” хэмээх эдлэнг шагналд авсан бояр Данила Иванович Иртищев (Ртищев, Ртищевич, Иртищевич, Артищевич) гэдэг <ref>Dominique Arban, ''Dostoïevski'', Seuil, 1995, p. 5</ref>. Нутгийнхны ярьдгаар “Достоево” гэдэг нь хаан эзний шадар албат гэсэн утгатай польш хэлний  «dostoinik» гэдэг үгнээс үүссэн гэнэ {{sfn|Волгин|2012|с=15}}. Беларусийн Брест мужид Достоево нэртэй тосгон одоо ч бий {{sfn|Сараскина|2013|с=22—23}}. Данила Иванович Иртищевийн дээд удам нь 1389 онд Алтан ордоос салаад, Москвагийн ван Дмитрий Донскойн захиргаанд очиж Үнэн алдартны шашинд орсон Аслан Челеби Мурза гэж судлаачид үздэг. Түүний хүүг Их амт буюу оросоор "Широкий рот" гэдэг байснаас Ртишевийнхэн үүссэн бөгөөд Ртишевийнхний удмын сүлдэнд хавирган сар, зургаан талтай од, зэвсэг агссан хоёр татар хүн байдаг нь орос бус угсаа гарлыг нь илтгэж буй хэрэг гэнэ {{sfn|Волгин|2012|с=17—18}}{{sfn|Сараскина|2013|с=22—23}}.

===Эцэг эх===
{{double image|left|Mikhail Andreyevich Dostoyevsky.jpg|130|Maria Fyodorovna Dostoyevskaya.jpg|130|Зохиолчийн эцэг Михаил Андреевич|Эх Мария Фёдоровна}}
Зохиолчийн эцэг Михаил Андреевич Достоевский 1789 онд одоогийн [[Украин]] улсын [[Винница муж]]ид буй Войтовцы тосгонд төржээ{{sfn|Сараскина|2013|с=36}}. 1809 онд  [[I Александр|Александр I]] Эзэн хааны анагаах-мэс заслын академид шашны сургуулиудаас нэмэлтээр 120 хүн элсүүлэх зарлиг гаргасанд багтаж шалгалтаа сайн өгөөд тус академийн Москвагийн салбарт 1809 онд элсч улсын тэтгэлэгээр сурчээ{{sfn|Сараскина|2013|с=39}}. Михаил Достоевский 1812 оны дайнд цэргийн эмчээр яваад{{sfn|Сараскина|2013|с=43}} түүнээс хойш энэ салбараас салсангүй. 1818 онд Москвагийн цэргийн эмнэлэгт ажиллаж байхдаа{{sfn|Сараскина|2013|с=46}}, Калугийн губернээс гаралтай гуравдугаар дэс цолтой худалдаачин Фёдор Тимофеевич Нечаевын охин Мария Нечаеватай танилцаж гэрлэв{{sfn|Сараскина|2013|с=47—48}}. Охины эцгийн цэмбэний наймаа цэцэглэж байхад нь [[Наполеон I Бонапарт|Наполеон]] Орост дайлаар ирснээр юу ч үгүй хоосорчээ. Мариягийн эгч Александра нэгдүгээр дэсийн худалдаачин Александр Куманины эхнэр байсан бөгөөд хожим нь зохиолчийг хүмүүжүүлэхэд ихээхэн үүрэг гүйцэтгэсэн гэдэг{{sfn|Сараскина|2013|с=50}}.     Михаил Достоевский, Мария Нечаева нар 1820 оны нэгдүгээр сарын 14-нд Москвагийн цэргийн эмнэлгийн сүмд гэрлэв{{sfn|Сараскина|2013|с=48}}. Тэр оныхоо сүүлээр, ууган хүү Михаилаа төрсний дараа эцэг нь цэргийн албанаас халагдаж, Марийнскийн ядуусын эмнэлэгт ажилд оржээ{{sfn|Сараскина|2013|с=51}}. “Хийсэн ажилд нь яавч үл тэнцэх, нэг айл байтугай нэг хүн амь зуухад хүрэлцэхээргүй бага цалинтай{{sfn|Сараскина|2013|с=52}}”  ажилд орж, шинэ газар нүүж ирээд нэг жил болоогүй байхад тэднийх бүл нэмэх нь тодорхой болжээ{{sfn|Сараскина|2013|с=56}}.

===Москвад===
[[Файл:Wki Dostoyevsky Street 2 Moscow Mariinsky Hospital.jpg|250px|thumb|right|Мариинскийн ядуусын эмнэлэг]]
Фёдор Михайлович Достоевский 1821 оны 10 дугаар сарын 30-нд Москва хотын Новая Божедомка гудамжинд (одоо Достоевскийн гудамж) дахь Марийнскийн (Павел I хааны хатан Мария Фёдоровнагийн хөрөнгөөр барьсан ) ядуусын эмнэлгийн баруун жигүүрт мэндэлжээ. Ээжийнх нь аав, худалдаачин Фёдор Тимофеевич Нечаевын нэрээр Фёдор гэж нэрлэсэн гэж намтарчид үздэг {{sfn|Сараскина|2013|с=56}}{{sfn|Якубович|1999|с=14}}. 
Бага дүү Андрейнх нь дурдатгалд бичсэнээр бол энэ айлын багачууд “Галт шувуу”, “Алёша Попович”, “Хөх сахалт”, “Мянга нэгэн шөнийн үлгэр” болон бусад олон үлгэр домгийг сонсож өсчээ. Улаан өндөгний баяраар Москвагийн Новинскийн сүм тойрч гардаг ард нийтийн зугаалгад оролцож, зун нь Марьина роща руу салхинд гарч, бүтэн сайн, баярын өдрүүдээр эмнэлгийн сүмд мөргөл үйлддэг байжээ{{sfn|Сараскина|2013|с=56}}{{sfn|Якубович|1999|с=14}}.

===Ном үзэж эхэлсэн нь. Даровое эдлэн=== 
Зохиогч хожмын дурсамж, дурдатгалууддаа эцэг эхийгээ “нэгэн хэвийн байдлаас ангижрахыг чармайдаг дэвшилтэт хүмүүс байсан” гэж бичжээ{{sfn|Сараскина|2013|с=66}}. Гэрийн хүүхэд асрагч Алёна Фроловна түүнийг гурван настай байхаас нь үлгэр домог уншиж өгч сургасан{{sfn|Leatherbarrow|2002|p=23}}  бөгөөд зохиолч хожим нь энэ хүний талаар аль сайнаар дурссан байдаг. Дөрвөн настайд ээж нь бичиг үсэг сургахын тулд Библи судар уншиж өгдөг болов. Эцэг эх нь хүүхдүүдээ хар багаас нь [[Николай Михайлович Карамзин|Н.Карамзин]], [[Александр Сергеевич Пушкин|А.Пушкин]], Г.Державин, А.Радклифф, [[Фридрих фон Шиллер|Ф.Шиллер]], [[Иоханн Вольфганг фон Гёте|И.Гётэ]], [[Мигель Сервантес|М.Сервантэс]], [[Вальтер Скотт|В.Скотт]] болон [[Хомер|Хомэрийн]] зохиолуудтай танилцуулжээ {{sfn|Kjetsaa|1989|pp=6–11}}{{sfn|Frank|1979|pp=23–54}} . 1827 оны зун эцэг Михаил Андреевич Достоевский угсаа залгамжлах тайж цол хүртсэнээр тэднийх хувьдаа газар эзэмших эрхтэй болов. 1831 онд Михаил Андреевич хураасан бага сага мөнгөн дээрээ зээл авч нэмээд Москвагаас 150 километрт [[Тула]] губернийн нутагт Даровое хэмээх гацааг 30 мянган рублиэр худалдан авчээ. Ингэснээр хүүхдүүд нь Оросын хөдөөгийн амьдралтай анх удаа танилцсан байна. Эндээс үлдсэн сэтгэгдэл нь зохиолчийн “Ядуу хүмүүс”, “Албингууд” романуудад нь тусгалаа олсон бий{{sfn|Сараскина|2013|с=74}}{{sfn|Якубович|1999|с=23}}.
Эдлэнтэй болсны дараа жил эцэг нь ууган хөвүүд Михаил, Фёдор хоёртоо ном сургаж эхлэв. Анх Москвагийн их сургуулийн дэргэдэх язгууртны хүүхдийн сургуульд элсүүлэх гэсэн боловч тус сургууль нь гимназ болсон байна. Гимназид хүүхдийг зоддог тул эцэг нь хүүхдүүдээ сургуулиас гаргасан байна {{sfn|Якубович|1999|с=24}}. Зохиолчийн эцэг яаруу түргэн, амархан дүрсхийдэг, хатуу шаардлагатай хүн боловч хүүхдүүддээ туйлын зөөлөн ханддаг, хүүхдэд гар хүрэхийг цээрлэдэг хүн байжээ{{sfn|Сараскина|2013|с=68}}. Тэрбээр гэрийн багш хөлсөлж ах дүү хоёрт Бурханы сургаал, [[Орос хэл|орос хэл]], хэл бичиг, тоо бодлого, улмаар [[Франц хэл|франц]], [[Латин хэл|латин хэл]] заалгав.

===Чермакийн сургууль. Эх нь нас барав.===
1834 оны есдүгээр сард ах дүү хоёр Москвагийн шилдэг хувийн сургуулиудын нэг Л.И.Чермакийн сургуульд элсэн оров. Өндөр төлбөртэй, хатуу дэг журамтай сургууль бөгөөд сурагчид өглөө зургаан цагт босч, орой 10 цагт унтталаа хичээл хийхээс гадна зөвхөн амралтын сайн өдрөөр л гэртээ харина. Сургуульд [[Математик|тоо бодлого]], [[Газарзүй|газарзүй]], [[Түүх|түүх]], [[Физик|физик]], логик, орос, [[Грек хэл|грек]], [[Латин хэл|латин]], [[Герман хэл|герман]], [[Англи хэл|англи]], [[франц хэл]], цэвэр бичлэг, дүрслэх урлаг, бүжиг заадаг байв {{sfn|Сараскина|2013|с=70}}{{sfn|Якубович|1999|с=28—29}}. Хамт сурч байсан хүүхдүүд нь хожим дурсахдаа ирээдүйн их зохиолчийг “Шаргал үстэй, туранхай цагаан хүүхэд үргэлж нухацтай, байнга бодлогширч явдаг байсан. Тоглож наадах нь барагтай, чөлөө цаг гарвал ном шагайж суудаг, эсвэл ахлах ангийн хүүхдүүдтэй юм ярьдаг” гэсэн бий. Орос хэлний багш Николай Иванович Билевич нь [[Николай Гоголь|Н.Гогольтой]] ойролцоо сурч байсан, утга зохиолын дугуйланд явдаг, шүлэг бичдэг, Шиллерийг орчуулдаг хүн байсан бөгөөд Достоевский чухам түүний нөлөөгөөр зохиолч болох тухай бодож эхэлсэн байх гэж намтарчид үздэг{{sfn|Сараскина|2013|с=70—71}}{{sfn|Якубович|1999|с=35}}. 1835 оноос Достоевскийнх “Библиотека для чтения” хэмээх сэтгүүлийг захиалан унших болсноор ирээдүйн зохиолч А.Пушкины “Гилбэрийн хатан”, [[Оноре де Бальзак|О.Бальзакийн]] “Эцэг Горио” болон [[Виктор Гюго|В.Гюго]], Ж.Санд, Э.Скриб нарын зэрэг тухайн үеийн шинэ, шилдэг зохиолуудтай танилцжээ{{sfn|Якубович|1999|с=34}}.  1835 оны дөрөвдүгээр сард эх нь бага хүүхдүүдээ авч Даровое эдлэндээ очив. Сүрьеэ өвчтэй эхийн бие нь хүндэрсэн тухай чухам тэр үед мэдсэн бөгөөд 6-р сард амаржиж охин төрүүлснийх нь дараа өвчин улам даамжирчээ. Улмаар засал авахгүй байсаар 1837 оны 2-р сард, 36 настайдаа бие барсан байна. 

== Залуу нас==
[[Файл:Saint Michael's Castle in St. Petersburg in the 19th century.jpg|thumb|200px|Эзэн хааны инженерийн сургууль]]
Достоевскийг 16 хүрдэг жил буюу 1837 оны 5-р сард эцэг нь ахтай нь хамт Эзэн хааны инженерийн сургуульд элсэхэд бэлтгүүлэхээр Петербургт авч очив. Ах дүү хоёр хоёул зохиолч болох хүсэлтэй боловч эцэг нь энэ ажлыг ирээдүйгүй хэмээн голж, амьдралын баталгаатайгаар нь хоёр хүүгээ инженер мэргэжилтэй болгохоор санаа шулуудсан байжээ. Достоевский хожим “Зохиолчийн тэмдэглэл”-дээ Петербург орох замд ах дүү хоёр “яруу найраг, яруу найрагчдаас өөр бодох санах юмгүй”, өөрөө “[[Венец|Венецийн]] тухай роман толгойдоо зогсоо зайгүй бичиж явсан" хэмээн дурссан бий <ref>[[s:Дневник писателя. 1876 год (Достоевский)/Январь/ГЛАВА ТРЕТЬЯ I|Достоевский Ф. М. «Дневник писателя». 1876 год. Январь. Гл. 3. § 1]]</ref>.   

Тэрбээр хичээлдээ туйлын дургүй, чөлөөт цагаараа [[Хомер|Хомэр]], П.Корнель, Ж.Расин, [[Оноре де Бальзак|О.Бальзак]], [[Виктор Гюго|В.Гюго]],  [[Иоханн Вольфганг фон Гёте|И.Гётэ]], Э.Гофман, Ф.Шиллер, [[Уильям Шекспир|Шекспир]], [[Жорж Гордон Байрон|Ж.Байрон]], Оросын зохиолчдоос Г.Державин, [[Михаил Лермонтов|М.Лермонтов]], [[Николай Гоголь|Н.Гоголийг]] зогсоо зайгүй уншдаг, А.Пушкины бараг бүх зохиолыг цээжээр мэддэг байв. Оросын газарзүйч П.Семёнов-Тян-Шанский бичихдээ <ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Semenov-Tyan-Shansky/|title= Семенов-Тянь-Шанский Петр Петрович|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-13}}</ref> Достоевскийг “Тухайн үеийн Оросын аль ч зохиолчоос толгой илүү боловсролтой, тэр бүү хэл Гоголийг ч давна” {{sfn|Семёнов-Тян-Шанский|1917|с=194—215}} гэжээ.  1843 онд Достоевский сургуулиа дүүргээд Петербургийн инженерийн ангид түрүүч цолтой хуваарилагдав. Гэвч уран зохиолын мөр хөөхөөр эргэлт буцалтгүй шийдсэн тул 1844 оны 9-р сард өргөдлөө өгч цэргийн албанаас халагджээ.

== Анхны зохиол, Петрашевскийн дугуйлан ==
[[Файл:Trutovsky 004.jpg|thumb|180px|left|upright|Достоевский 26 насандаа. К.Трутовскийн зурсан зураг. 1847 он. Уран зохиолын улсын музей.]]Достоевский инженерийн сургуульд байхдаа “Мария Стюарт”, “Борис Годунов” гэж хоёр зохиол бичиж эхлүүлснээ ахдаа уншиж өгч байжээ<ref name="РБС">{{ВТ-РБС|Достоевский, Федор Михайлович|[[Бороздин, Александр Корнилиевич|Бороздин А. К.]]}}</ref>. 1844 онд ахдаа илгээсэн захидалдаа “Янкель жүүд” гэж зохиол бичсэн тухайгаа өгүүлж байв. Эдгээр зохиол хадгалагдаж үлдсэнгүй{{sfn|ПСС в 30 т.|1972—1990|loc=том 28 (I)|с=86}}. 
1844 онд Эжен Сюгийн “Матильда”, дараа нь Жорж Сандын “Альдинийн сүүлчийн эмэгтэй” романуудыг орчуулахын зэрэгцээ “Ядуу хүмүүс” зохиолоо бичиж эхлэв<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/works/lifetime/poor_people/|title= Бедные люди|author= [[Белов, Сергей Владимирович|Белов С. В.]], Щенников Г. К.|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-04}}</ref>.  Мөн хэд хэдэн өгүүллэг бичиж эхэлсэн боловч дуусгасангүй. [[Оноре де Бальзак|О.Бальзакийн]] “Эжен Грандэ” романыг орос хэлнээ анх орчуулав<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/works/lifetime/grandet/|title= Евгения Гранде (Бальзак)|author={{nobr|Владимирцев В. П}}|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2015-09-12}}</ref>. 1845 оны тавдугаар сарын сүүлээр анхны зохиол болох “Ядуу хүмүүс” романаа бичиж дуусгав. Гар бичмэлтэй нь эхлээд Н.Некрасов, дараа нь В.Белинский танилцаад өндөр үнэлжээ<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Belinsky_V_G/|title= Белинский Виссарион Григорьевич|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate = 2016-01-13}}</ref>. Улмаар [[Виссарион Белинский|Виссарион Белинскийн]] дугуйланд шууд элсэж, шинэ зохиолчийн нэр анхны романаа хэвлэгдэхээс өмнө олонд түгэв.  1846 оны хавар сэтгүүлч, орчуулагч [[Михаил Петрашевский|М.Петрашевскийтай]] танилцсанаар, гэрт нь долоо хоног тутам болдог сэхээтнүүдийн уулзалтад очдог болжээ. Уулзалт буюу дугуйланд тогтмол ирдэг хүмүүс хэвлэн нийтлэх эрх чөлөө, шүүхийн шинэтгэл, хамжлагыг халах асуудлаар ярилцдаг байв. Дугуйлан дээр тэрбээр хаант засгаас хуулиар хориглосон "Гогольд бичсэн Белинскийн захидал" гэдгийг хэд хэдэн удаа уншиж байжээ<ref name="РБС" />. Өөрийгөө коммунист гэдэг Н.Спешнев гэгч хүн дугуйланд ирдэг хүмүүсээс харьцангуй радикал үзэлтэй долоон хүнийг толгойлон 1848 оны намар тусдаа нууц нийгэмлэг байгуулжээ. Нууц нийгэмлэгийн зорилго нь хууль бус хэвлэх үйлдвэр байгуулах, Орос улсад төрийн эргэлт зохион байгуулах явдал байв{{sfn|Фридлендер|1956|с=13}}. Достоевский энэ нийгэмлэгийн гишүүн болсон бөгөөд "Цагаан шөнө" тууж нь хэвлэгдсэний дараахан буюу 1849 оны дөрөвдүгээр сарын 23-ны өглөө тэрбээр Петрашевскийн дугуйлангийн бусад олон гишүүний хамтаар баривчлагдаж улмаар найман сар хорих ял заагдан Петропавловскийн цайзад хүргэгдэв{{sfn|Орнатская, Туниманов|1992|с=}}. Энэ хүртэлх хугацаанд тэрбээр хэд хэдэн өгүүллэг, цуврал шог найруулал, "Цагаан шөнө" тэргүүтэй гурван тууж бичсэн бөгөөд "Ядуу хүмүүс"-ээс гадна "Неточка Незванова" хэмээх роман бичсэн нь хараахан дуусаагүй, хожим нь тууж болгон өөрчилж гүйцээгээд 1866 онд хэвлүүлсэн билээ<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/works/lifetime/netochka/|title= Неточка Незванова|author= [[Загидуллина, Марина Викторовна|Загидуллина М. В.]]|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-04}}</ref>. Уран бүтээлийн энэ үеийнх нь хамгийн шилдэг туурвил нь "Ядуу хүмүүс" роман юм{{sfn|Фридлендер|1956|с=14}}.

== Цөллөгт ==
[[File:Dostoyevsky New Testament.PNG|thumb|left|[[Сибирь|Сибирийн]] цөллөгт Достоевскийн өвөртөлж явсан Евангели судар.]]
[[Файл:Valikhanov.jpg|thumb|200px|Чокан Валихановын хамт. Семипалатинск хот, 1858 он.]]
Достоевский хэдийгээр гэм буруугаа хүлээгээгүй боловч шүүх түүнийг "шашин, төрийн эсрэг Белинскийн хорт захидлыг түгээн дэлгэрүүлсэн явдлыг мэдүүлээгүйгээр үл барам бусдад уншиж сонсгосон ялт"{{sfn|ПСС в 30 т.|1972—1990|loc=том 18|с=363}}, улмаар "хамгийн гол гэмт хэрэгтний нэг"<ref name="rianb">{{cite web|url=http://ria.ru/history/20081111/154788569.html|title=11 ноября|date=2008-11-11|work=День в истории|publisher=РИА Новости|accessdate=2012-05-08|archiveurl=https://www.webcitation.org/68fVS5ok4?url=http://ria.ru/history/20081111/154788569.html|archivedate=2012-06-24}}</ref><ref>{{книга|автор= [[Бельчиков, Николай Фёдорович|Бельчиков Н. Ф.]]|заглавие= Достоевский в процессе петрашевцев|издание= 2-е|место= М.|издательство= Изд-во АН СССР|год= 1971|страницы= 48|страниц= 293}}</ref> хэмээн үзэж 1849 оны 11 дүгээр сарын 13-ны өдөр "бүх хөрөнгийг хурааж, буудан алах ял" оноов{{sfn|Якубович, Орнатская|1993|loc=1849. Ноября до 13}}. Мөн сарын 19-нд дээд шатны шүүх түүний ялыг хөнгөлж, найман жил цөллөгт хүнд хөдөлмөр албадан эрхлүүлэх болгожээ{{sfn|Якубович, Орнатская|1993|loc=1849. Ноября 19}}. Харин 11 дүгээр сарын сүүлээр Николай II хаан Петрашевскийн дугуйлангийн ялтнуудад өршөөл үзүүлснээр, Достоевскийд дөрвөн жил хүнд хөдөлмөр эрхлүүлээд шууд цэрэгт хөөх ял оноосон байна{{sfn|Якубович, Орнатская|1993|loc=1849. Ноября конец}}.
1850 оны нэгдүгээр сард, ял эдлэх газар хүргэгдэх замдаа Тобольск хотод 10 гаруй хонох завсар Петрашевскийн дугуйлангийн нэр бүхий ялтнуудын гэр бүлийн хүмүүс түүнийг цөлөгдөж яваа бусад нөхөдтэй нь уулзуулсан бөгөөд хүн бүрт, хавтсанд нь 10 рубль нууж оёсон Евангели судар өгчээ<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/biography/evangelie/|title= Евангелие Достоевского|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2015-12-28}}</ref>. Достоевский энэ судрыг насан туршдаа биеэс салгалгүй нандигнан хадгалсан гэдэг.
[[Файл:Dostoevsky House in Semey.JPG|right|200px|thumb| 1857-1859 онд Семипалатинск хотод сууж байсан байшин нь.]]
[[Омск]]ийн цөллөгт Достоевский дөрвөн жил болжээ. XIX зууны Оросын зохиолчдоос цөллөгийн хүнд бэрхийг амссан хүн түүнээс гадна цорын ганц байсан нь Н.Чернышевский юм. Достоевскийн унаж татдаг өвчтэйг тодорхойлсон эмнэлгийн анхны дүгнэлт чухам энэ цөллөгийн үед гарчээ<ref>{{книга|автор= [[Мочульский, Константин Васильевич|Мочульский К. В.]]|заглавие= Достоевский. Жизнь и творчество|оригинал= |место= |издательство= ИМКА Пресс|год = 1947|страницы= 123|страниц= 539|isbn=5518075111|ref= Мочульский К. В.}}</ref><ref>{{книга|автор= Достоевский Ф. М.|заглавие= Собрание сочинений в десяти томах|ответственный= Под общей редакцией Л. П. Гроссмана, А. С. Долинина, В. В. Ермилова, В. Я. Кирпотина, В. С. Нечаевой, Б. С. Рюрикова|место= М.|издательство= ГИХЛ|год= 1956—1958|том= 10|страницы= 565}}</ref>.
Цөллөгөөс суллагдаад Омск хотод сар гаруй байхдаа тэрбээр Казахын алдарт аялагч, угсаатны зүйч Чокан Валихановтой танилцаж нөхөрлөжээ<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Valikhanov_Ch_Ch/|title= Валиханов Чокан Чингисович|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-04}}</ref>. 1854 оны хоёрдугаар сард Достоевский [[Семипалатинск]] хот дахь Сибирийн хилийн цэргийн долдугаар батальонд томилогдож ирэв. Хавар нь тэрбээр орон нутгийн захиргааны түшмэл А.Исаевын гэргий Мария Дмитриевна Исаеватай танилцаж, уулздаг болжээ. А.Исаев нь архичин хүн байсан бөгөөд зун нь зэргэлдээ Кузнецк хотод буурчийн газрын хянан байцаагчаар томилогдож очоод<ref name=":0">{{Книга|автор= Павел Косенко|заглавие= Иртыш и Нева|место= Алма-Ата|издательство= Жазушы|год= 1971|страницы= 31—44, 82}}</ref> өвчний улмаас дараа жил нь бие барав{{sfn|Анри Труайя|2005|name=ReferenceA}}.
1856 оны наймдугаар сард [[II Александр]] хаан ширээнд суугаад Петрашевскийн дугуйлангийнханд өршөөл үзүүлэхийн сацуу Достоевскийг бүрэн засарч хүмүүжтэл нь нууцаар хянаж байхыг тушаажээ<ref name=":0" />. Мөн оны аравдугаар сард түүнд түрүүч цол олгов. 1857 оны хоёрдугаар сард Достоевский Мария Исаеватай гэрлэж, Кузнецк хотын үнэн алдартны сүмд ёсолжээ<ref>{{cite web |url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Dostoevskaya_M_D/|title= Достоевская (Констант, в 1-м браке Исаева) Мария Дмитриевна|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate=2015-09-13}}</ref>.<ref>dostoevsky.libnvkz.ru Сайт — Достоевский и Кузнецк</ref>. 1857 оны 4-р сарын 17-нд эзэн хааны зарлиг гарч Петрашевскийн дугуйлангийн гишүүдийг ялаас бүрмөсөн хэлтрүүлсэн төдийгүй хэвлэн нийтлэх эрхийг нь сэргээжээ. Цөллөг, цэргийн албаны энэ хэдэн жилд Достоевский чин сүсэгт хүмүүн болж өөрчлөгдсөн бөгөөд үлдсэн бүхий л амьдралынхаа туршид гагцхүү Есүс Христосыг оройн дээдэд барьж шүтсэн билээ. Цөллөгийн дараа “Өчүүхэн баатар” (Маленький герой) өгүүллэг<ref name="РБС" />, улмаар 1859 онд “Ахын зүүд” (Дядюшкин сон)<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/works/lifetime/dream/|title= Дядюшкин сон|author= Владимирцев В. П.|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-04}}</ref>, “Степанчиково тосгон, түүний оршин суугчид” (Село Степанчиково и его обитатели) туужууд нь хэвлэгджээ<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/works/lifetime/stepanchikovo/|title= Село Степанчиково и его обитатели|author= Семыкина Р. С.|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-04}}</ref>.

==Цөллөгийн дараа==
[[Файл:Dostoevskij 1863.jpg|thumb|left|180px|Достоевский 1863 онд.]]
[[Файл:АпСуслова.jpg|thumb|180px|Апполинария Суслова]]
1859 оны зургадугаар сард Достоевский [[Тверь]] хотод очих зөвшөөрөл олж авсан{{sfn|Якубович, Орнатская|1993|loc=1859. Июня 30}} бөгөөд хоёр сарын дараа тэрбээр эхнэр, өргөмөл хүү хоёрын хамтаар Петербург хотод хүрэлцэн очив{{sfn|Якубович, Орнатская|1993|loc=1859. Декабря 20 (?)}}. Гэвч цагдаагийн газраас түүнийг нууцаар хянан харгалзах явдал 1870-аад он хүртэл үргэлжилсэн юм{{sfn|Якубович, Орнатская|1995|loc=1875. Июля 9}}. 

1860 онд Достоевскийн зохиолын түүвэр хоёр ботиор хэвлэгдэн гарав<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/works/lifetime/1860/|title= Сочинения Ф.М. Достоевского (1860)|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-04}}</ref>. “Үхэнш байшингаас хийсэн тэмдэглэл” нь түүнийг их утга зохиолд эргэн ирснийг нотлон харуулсан явдал болов<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/works/lifetime/dhouse/|title= Записки из Мертвого дома|author= Владимирцев В. П., Акелькина Е. А.|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-04}}</ref>. Утга зохиол судлаачид төрөл зүйлийг нь өнөө хэр яв цав тодорхойлж чадаагүй энэ шинэлэг бүтээлийг нь Оросын уншигчид гойд талархан хүлээж авчээ. А.И.Герцен зохиолчийг [[Данте Алигери|Дантетэй]] зүйрлэж{{sfn|Фридлендер|1956|с=46}}, энэ зохиолыг англи хэлнээ орчуулахаар оролдсон боловч адармаатай хэв маягаас нь болж хараахан бүрэн гүйцэд хийж чадсангүй.

1861 онд Достоевский ах Михаилдаа улс төр-утга зохиолын хувийн “Время” сэтгүүл гаргахад нь хамжилцав. 1863 онд сэтгүүл хаагдсаны дараа мөн хамтаар “Эпоха” хэмээх сэтгүүл гаргаж эхлэв. “Үхэнш байшингаас хийсэн тэмдэглэл”, “Газар доороос бичсэн тэмдэглэл” зэрэг хэд хэдэн зохиол нь энэ сэтгүүлд нийтлэгджээ.  

1862 оны зун Достоевский анх удаа хилийн чанадад гарч, [[Герман]], [[Франц]], [[Англи]], [[Швейцар]], [[Итали]], [[Австри]] улсуудаар явав{{sfn|Якубович, Орнатская|1993|loc=1862 год. Июня 12}}. Германы рашаан сувиллын газарт биеэ эмчлүүлэх зорилготой явсан боловч Баден-Баденд байхдаа мөрийтэй тоглоомд автаж, мөнгөөр байнга гачигдах болжээ. 1863 онд Европт хоёр дахь удаагаа очихдоо Аполлинария Суслова хэмээх залуу эмэгтэйтэй холбоотой болов<ref>{{публикация|книга|автор= Брусовани М. И., Гальперина Р. Г.|часть= Заграничные путешествия Ф.М. Достоевского 1862 и 1863 гг.|заглавие= Достоевский. Материалы и исследования|ссылка= |ответственный= Редактор [[Фридлендер, Георгий Михайлович|Г. М. Фридлендер]]|место= Л.|издательство= Наука|год= 1988|том= 8|страницы= 288—292 |ref= Брусовани, Гальперина}}</ref>. А.Сусловад өгсөн хайр сэтгэл, мөрийтэй тоглоомд толгойгоо мэдүүлсэн нь “Тоглоомчин” (Игрок) романд нь тусгалаа олсон бий{{sfn|Достоевская А. Г.|1987|с=443}}. Достоевский Баден-Баден, [[Висбаден]], [[Хамбург]] хотуудад 1862, 1863, 1865, 1867, 1870, 1871 онд казинод тоглож байсан бөгөөд сүүлчийн удаа 1871 оны дөрөвдүгээр сарын 16-нд Висбаденд тоглоод, мөрийтэй тоглоомыг эгнэгт хаясан билээ{{sfn|Якубович, Орнатская|1994|loc=1871 год. Апреля 16}}.  

1864 онд Достоевскийн эхнэр, ах нар нь ар араасаа нас баржээ.

== Уран бүтээл ==
Фёдор Достоевский найман роман, 30 шахам тууж, өгүүллэг бичсэнээс гадна шүүмж, өгүүлэл, найруулал, шүлэг, өдрийн тэмдэглэл олныг туурвижээ. Зохиолууд нь одоогоор дэлхийн 170 гаруй хэлнээ орчуулагдаад байна{{sfn|Kjetsaa|1989|p=foreword}}. Судлаачид түүний бүтээлүүдээс “Агуу таван зохиол” (Великое пятикнижие) <ref>{{cite web |url= http://www.fedordostoevsky.ru/research/aesthetics-poetics/095/|title= Великое пятикнижие|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate=2015-11-30}}</ref> гэгддэг таван романыг нь тусгайлан онцлон үздэг.    
=== "Гэм зэм" ("Преступление и наказание") ===
[[Файл:Russian Gazette number 1866 1.jpg|left|thumb|205px|"Русский вестник" сэтгүүл, 1866 он, № 1.]]
[[Файл:Karazin1.jpg|thumb|315px|"Гэм зэм" романд, зураач Н.Каразины хийсэн чимэг зураг.]]
[[Файл:Annagrigdost.jpg|thumb|справа|180px|Анна Григорьевна Достоевская (Сниткина)]]
1865 оны хоёрдугаар сард буюу ахыгаа нас барснаас хагас жилийн дараа Достоевский “Эпоха” сэтгүүлээ гаргахаа зогсоов. Мөнгөөр ихээхэн гачигдаж байсан тул хоёр ч хэвлэн нийтлэгчид хандаж, удалгүй бичих шинэ романдаа урьдчилгаа авахыг хүссэн боловч бүтсэнгүй{{sfn|Опульская|1970|с=681}}. Улмаар хэвлэн нийтлэгч Ф.Стелловский гурван боть түүвэр зохиолыг нь гаргах, харин зохиогчийн эрхээ түүнд шилжүүлж өгөх гэрээ хийж, хэрэгтэй байсан 3000 рублиэ авчээ. Мөн түүний зэрэгцээ, Ф.Стелловскийд 1866 оны 11 дүгээр сар гэхэд шинэ роман бичиж өгөхөөр тохиролцов{{sfn|Опульская|1970|с=682}}. Ингээд авсан мөнгөнөөсөө өр ширээ дарж, улмаар Германд очжээ. Висбаденд байхдаа мөрийтэй тоглож, таван өдрийн дотор хамаг мөнгөө алдав. 1865 оны наймдугаар сард А.Сусловад бичсэн захидалдаа, зочид буудалд ямар ч үйлчилгээ авч чадахгүйд хүрснээ бичээд “Буудлынхан хувцас хунарыг маань цэвэрлэж өгөхгүй, дуудахад ч ирэхээ болилоо”{{sfn|Белов|1979|с=10}} гэсэн байдаг. Улмаар “мөнгөгүй, идэх хоолгүй, гэрэлгүй” жижигхэн өрөөнд “Гэм зэм” романаа бичиж эхлэв.   

Дараа сард нь тэрбээр “Русский вестник” сэтгүүлийн эрхлэгч М.Катковт захидал бичиж, шинэ роман бичиж сэтгүүлд нь өгөх, урьдчилгаанд нь 300 рубль авах санал хүргүүлжээ{{sfn|Белов|1979|с=11—13}}. М.Катковын гуйвуулсан мөнгө Висбаденд баахан хоцорч очсон бөгөөд тэр үед Достоевский Санкт-Петербургт буцаж ирээд байв{{sfn|Опульская|1970|с=683}}. 11 дүгээр сард, бичээд дунд нь явж байсан романыхаа эх бичмэлийг устгаж шинээр эхэлжээ. Нэг сарын дараа М.Катковт эхний долоон хуудсыг илгээв. Улмаар “Гэм зэм” роман  “Русский вестник” сэтгүүлд цувралаар хэвлэгдэж эхэлжээ. Ф.Стелловскийд амласан “Мөрийчин” (Игрок) романаа хугацаанд нь амжуулахын тулд найз А.Милюковынхоо танилцуулсан хурдан бичээч А.Сниткинад<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Dostoevskaya_A_G/|title= Достоевская (Сниткина) Анна Григорьевна|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-13}}</ref> хэлж бичүүлсэн бөгөөд романаа дуусган хүлээлгэж өгснийхөө дараа буюу 1867 оны хоёрдугаар сард түүнтэй нууцаар гэрлэв{{sfn|Достоевская А. Г.|1987|с=127—128}}. “Гэм зэм” роман нь хэвлэгдсэнээр Достоевский өрийн дарамтнаас гарч, уншигчдаа алдаж байсан “Русский вестник” сэтгүүл ч эргэн сэргэв.

=== "Солиот" ("Идиот") ===
“Солиот” романыг Достоевский хилийн чанадад байхдаа бичжээ<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/works/lifetime/idiot/|title= Идиот|author= Ермилова Г. Г., Свительский В. А.|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-04}}</ref>. 1867 оны есдүгээр сард [[Женев]]т байхдаа эхлээд Веве, [[Милан]]д үргэлжлүүлж, 1869 оны нэгдүгээр сард [[Флоренц]]ид дуусгасан байна{{sfn|ПСС в 30 т.|1972—1990|loc=том 9|с=338}}. Женевээс бичсэн захидалдаа “Нэг санаа аль хэдийнээс толгойд яваад байдаг, гэвч бичиж арай л зүрхэлдэггүй. Уг санаа нь их хүнд, бичихэд бэлэн биш байвч сэтгэлээс гардаггүй, би өөрөө ч их дуртай байв. Хүний дээд болсон тийм хүнийг дүрслэх санаа юм. Ялангуяа манай өнөөгийн ийм цаг үед хүн шиг хүний тухай бичих бэрх бололтой” гэсэн байдаг<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/research/aesthetics-poetics/096/|title= Положительно прекрасный человек|author= Арсентьева Н. Н., [[Щенников, Гурий Константинович|Щенников Г. К.]]|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-05}}</ref>. “Солиот” бол Достоевскийн  адармаатай зохиолын нэг бөгөөд түүний хамгийн хайртай баатар<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/works/characters/Myshkin_L_N/|title= Мышкин Лев Николаевич (князь Мышкин)|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2015-12-21}}</ref> болох гол дүр Мышкин нь бусдыг аз жаргалтай болгох гээд ч чаддаггүй, муу муухай хүмүүсийг ялан дийлэх гээд ч хүч хүрэхгүй, эцсийн дүндээ өөрөө хохироод дуусдаг билээ{{sfn|Фридлендер|1982|с=730}}.

==="Албингууд" ("Бесы") ===
[[Файл:Dostoyevsky The Demons Manuscript.jpg|thumb|left|"Албингууд" романы хар ноорог. 1870-71 он.]]
Достоевскийн романуудаас хамгийн “улс төржсөн” нь энэ роман бөгөөд Оросын ялангуяа сэхээтний хүрээнд газар авч байсан алан хядах, радикал үзэл санааны хандлага энэ романыг бичих шалтгаан болжээ. Чухамдаа бол хувьсгалч С.Нечаев алан хядах дугуйландаа өөрийн эрх мэдлийг бэхжүүлэхийн тулд оюутан И.Ивановын амийг хөнөөсөн дуулиант хэрэг Достоевскийг энэ романыг бичихэд хүргэсэн гэдэг. С.Нечаев шиг хүмүүсийн үйл ажиллагаа Оросын нийгэмд ямар хор уршигтай, ямар эмгэнэлтэйг баатруудынхаа бодол санаа, хэрэг явдал, хувь тавилангаар (зарим нь амь насаа алдана, зарим нь амиа хорлоно, зарим нь хилийн чанад руу зугтана, ганц нэг нь энэ эмгэнэлийг ухаарна) тодорхой  харуулсан байна<ref>https://book.mn/product/show/20319</ref>. Социалист үзэл санаанд дулдуйдан ард олныг босгох зорилгын үүднээс алан хядах, галдан шатаах, хууран мэхлэх, үймээн самуун дэгдээхийг урьдал болгосон, чухамдаа учраа олоогүй “албингууд”-ын тухай бичсэнийх нь төлөө Достоевскийг харгис, хуучинсаг хэмээн цоллож  ч байв<ref>http://eagle.mn/r/19594 </ref>.

Өрийн дарамтнаас болж Достоевский эх орондоо байж суух аргагүй болсон тул хилийн чанадад очиж даруй дөрвөн жил суугаад 1871 оны долдугаар сард гэр бүлийн хамтаар Европоос Петербургт иржээ{{sfn|Якубович, Орнатская|1994|loc=1871. Июля 8}}. Хөрөнгө мөнгөний гачаалаас гарч, гэр бүлийн амьдрал цэцэглэх үе нь ийн эхэлсэн бөгөөд хоёр дахь эхнэр Анна Григорьевна Сниткина нь айл гэрийнхээ санхүүг захиран зарцуулж, зохиолчийн амьдрал ахуйг өөд нь татав<ref name="ЭСБЕ">{{ВТ-ЭСБЕ|Достоевский, Федор Михайлович|[[Кирпичников, Александр Иванович|Кирпичников А. И.]]}}</ref>. 1871 онд Достоевский мөрийтэй тоглоомыг эгнэгт хаяжээ. 1872 оноос хоёул Новгород губернийн Старая Русса хотод зусах болов. Биеэ тордохын тулд Достоевский Германы Эмс сувиллын газарт ойр ойрхон очдог болжээ{{sfn|Орнатская, Туниманов|1992|с=}}. 

1870 онд Германы [[Дрезден]]д байхдаа бичиж эхэлсэн романаа 1872 оны 11 дүгээр сарын дундуур дуусгаж, гэрээ ёсоор “Русский вестник” сэтгүүлд хэвлүүлэв<ref>Журнал «Русский вестник» (1871, № 1, 2, 4, 7, 9—11, 1872, № 11, 12) с подписью: ''Ф. М. Достоевский''. Отдельным изданием роман вышел в Петербурге в 1873 году.</ref>. "Албингууд"-ыг туурвихын тулд Достоевский бусад аль ч зохиолоо бичсэнээс илүү их хөдөлмөр зарцуулсан гэдэг.

==="Хөвүүн заяа" ("Подросток") ===
Достоевский энэ романаа 1874 оны хоёрдугаар сард бичиж эхлээд, 1875 оны 11 дүгээр сард дуусган “Отечественные записки” сэтгүүлд хэвлүүлжээ<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Nekrasov_N_A/|title= Некрасов Николай Алексеевич|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-05}}</ref>. Зохиолын санаа нь “Гражданин” сэтгүүлд редактороор ажиллаж байх үед нь бүрэлдэн тогтсон бөгөөд сэтгүүлд хэвлүүлж байсан нийтлэлүүд{{sfn|Фридлендер|1956|с=81}}, үүнээс өмнө төрж байсан боловч бичээгүй зохиолын санаанууд, арай эрт үеийн зарим зохиол ("Газар дороос бичсэн тэмдэглэл" г.м),  хэдийнэ гарсан романуудтай (“Солиот”, “Албингууд”) нь холбоотой юм.  “Хөвүүн заяа”-г монгол хэлнээ хөрвүүлсэн орчуулагч [[Цэрэнпилийн Гомбосүрэн|Ц.Гомбосүрэн]] хэлэхдээ “Энэ романд ариун гэр бүл, тохиолдлын гэр бүл гэдэг хоёр ойлголтыг Аркадийн хувь тавилантай сүлжин, Оросын тэр үеийн язгууртны ёс суртахууны ялзралтай холбон, нийгмийн ямархан ноцтой асуудал болсныг томьёолсон” гэсэн байдаг<ref>{{Cite web |url=https://dnn.mn/%D1%86-%D0%B3%D0%BE%D0%BC%D0%B1%D0%BE%D1%81%D2%AF%D1%80%D1%8D%D0%BD-%D0%BC%D0%B8%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%83%D1%83%D0%B4-%D0%B0%D1%80%D0%B4-%D1%82%D2%AF%D0%BC%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D1%85%D0%BE%D0%B4%D0%BE%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D1%8B-%D1%82%D0%B0%D0%BB%D1%85-%D0%B1%D0%B8%D1%88-%D0%B1%D3%A9%D0%BD%D0%B4%D0%B3%D3%A9%D1%80%D0%B8%D0%B9%D0%BD%D1%85-%D0%BD%D1%8C-%D1%82%D0%B0%D0%BB%D1%85-%D0%B1%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BE%D1%81%D0%BE%D0%B9/ |title=Archive copy |access-date=2019-09-29 |archive-date=2021-09-19 |archive-url=https://web.archive.org/web/20210919011501/https://dnn.mn/%D1%86-%D0%B3%D0%BE%D0%BC%D0%B1%D0%BE%D1%81%D2%AF%D1%80%D1%8D%D0%BD-%D0%BC%D0%B8%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D0%BE%D1%80%D1%87%D1%83%D1%83%D0%BB%D0%B3%D1%83%D1%83%D0%B4-%D0%B0%D1%80%D0%B4-%D1%82%D2%AF%D0%BC%D0%BD%D0%B8%D0%B9-%D1%85%D0%BE%D0%B4%D0%BE%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D1%8B-%D1%82%D0%B0%D0%BB%D1%85-%D0%B1%D0%B8%D1%88-%D0%B1%D3%A9%D0%BD%D0%B4%D0%B3%D3%A9%D1%80%D0%B8%D0%B9%D0%BD%D1%85-%D0%BD%D1%8C-%D1%82%D0%B0%D0%BB%D1%85-%D0%B1%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%BE%D1%81%D0%BE%D0%B9/ |url-status=dead }}</ref>.

==="Карамазовын хөвүүд" ("Братья Карамазовы")===
[[Файл:The Brothers Karamazov first edition cover page.JPG|180px|thumb|left|"Карамазовын хөвүүд" романы анхдугаар хэвлэлийн нүүр хуудас. Ах дүү Пантелеевийн хэвлэх үйлдвэр. 1881 он.]]
[[Файл:Staraya Russa asv2018-07 Dostoevsky House img01.jpg|thumb|250px|Новгород мужийн Старая Русса хотод буй энэ байшинд Достоевский "Карамазовын хөвүүд" романыхаа ихэнхийг бичжээ. Одоо зохиолчийн гэр музей буй.]]
“Карамазовын хөвүүд” бол Достоевскийн бичсэн хамгийн сүүлчийн роман юм. Зарим баатрууд, үйл явдал, санаа нь олон жилийн өмнөх “Ядуу хүмүүс”-ээс эхлээд “Хөвүүн заяа” хүртэлх олон зохиолоос нь тухай тухайдаа эх авсан нь харагддаг{{sfn|ПСС в 30 т.|1972—1990|loc=том 15|с=401—409}}. Зохиолч 1850-иад онд цөллөгт байхдаа, тэнд мөн ял эдэлж байсан Дмитрий Ильинский гэгч хүнтэй танилцсан бөгөөд эцгийнхээ амийг хөнөөсөн хэрэгт хилс шийтгэгдсэн тэр хүний явдал романых нь үйл явдлын үндэс болсон бол 1850-60-аад онд бичсэн олон зохиолынх нь баатрууд “Карамазовын хөвүүд”-ийн эх дүр болсон юм. Зохиолч 1874 оны намар “Хөвүүн заяа” романаа бичиж байхдаа “Карамазовын хөвүүд”-ийн ажлын төлөвлөгөөг гаргасан бол 1878 оны дөрөвдүгээр сард хар нооргоо эхлүүлжээ. Улмаар эхнэрийн хамт Старая Руссад зусаад, 10 дугаар сард Петербургт ирж Кузнечный переулок гудамжны 5/2 байшинд суун романаа бичсээр 1880 оны 11 дүгээр сард дуусгаж, гурван сарын дараа мөн эндээ таалал төгссөн байна {{sfn|Тихомиров|2015|loc=|с=83}}.     

Роман нийт 12 дэвтэр бүхий дөрвөн хэсэгтэй бөгөөд хэсэг хэсгийн үйл явдал нь тус тусдаа төгссөн зохиомжтой. Бичих явцад, товлосон хугацаандаа дуусахааргүй болсноос гадна зарим дэвтэр нь төлөвлөснөөсөө хавьгүй томорч ирсэн тул зохиолч романаа тийн хувааснаас гадна шинээр дэвтрүүд нэмсэн гэдэг. Хугацаандаа амжих, ядаж л түргэвчлэхэд зохиолчид эхнэр нь ихээхэн тусалсан бөгөөд романы ихэнхийг эхнэртээ дуудаж бичүүлсэн гэдэг. Ингэсээр өмнөх хийгээд төгсгөлийн үгийг 1880 оны 11 дүгээр сарын найманд бичиж дуусгажээ. Роман “Русский вестник” сэтгүүлийн 1881 оны анхны дугаараас нийтлэгдэж эхэлсэн байна.     

Таалал төгсөхөөсөө хагас жилийн өмнө буюу 1880 оны зургадугаар сарын найманд Достоевский Москвад босгосон Пушкины хөшөөний нээлтэд үг хэлсэн нь ихээхэн алдаршсан юм {{sfn|Якубович, Орнатская|1995|loc=1880 год. Июня 8}}. “Карамазовын хөвүүд” роман гарснаар түүний амьд ахуйнх нь алдар цуу оргилдоо хүрсэн бол хөшөөний нээлтэд хэлсэн үг нь түүний нэр хүндийг хэмжээлшгүй өндөрт өргөжээ. Орос-Зөвлөлтийн утга зохиол судлаач, шүүмжлэгч Д.С.Святополк-Мирский бичихдээ “Энэ үгийг сонсоод олноор бахдан шагшсантай эн тэнцэхүйц үйл явдал Оросын утга зохиолын түүхэнд гарч байсангүй” гэсэн бий {{sfn|Мирский|1992|с=420}}.
{{Quotation|"Карамазовын хөвүүд" бол Ф.Достоевскийн бүхий л туурвилыг эцэслэн зангидсан гол бүтээл нь юм. Зохиогчийнх нь уран чадварт Шекспир л дөхөж магадгүй хэмээн үнэлэгдсэн эл бүтээл өнөө хэр бичигдээд байгаа бүхий л романаас хамгийн шилдэг нь, магадгүй хойшид ч бичигдэхээргүй тийм онцгой түвшний туурвил билээ". Зохиолч [[Гун-Аажавын Аюурзана|Г.Аюурзана]] <ref>https://www.facebook.com/nomiin.anduud.club/posts/1614042895592698/</ref>}}
{{Quotation|Оросын аугаа суутан Ф.Достоевскийн гайхамшигт туурвил болох "Карамазовын хөвүүд" зохиолыг дахин нэг уншлаа. "Карамазовын хөвүүд"-ийг нэг удаа биш, насан туршдаа унших ёстой байх, тухай бүрд бүр шал өөрөөр уншигдана гээч. Энэ бол зүгээр л гайхамшиг, эргэлзээ, бодол, эрэгцүүлэл, амьдралын утга, мораль. Хүний дотоод сэтгэлгээг нээх талаар тэрээр Өрнийн аль ч зохиолчоос, сэтгэгчээс түрүүлчихсэн юм". Нийтлэлч [[Баабар]] <ref>https://www.facebook.com/nomiin.anduud.club/posts/1614042895592698/</ref>}}

==Таалал төгссөн нь==
[[File:Dostoyevsky on his Bier, Kramskoy.jpg|upright|thumb|left|Амьсгал хурааж буй Достоевский. И.Крамскойн зурсан зураг. 1881 он.]]
[[Файл:Dostoyevsky's funeral.jpg|thumb|250px|right|Достоевскийг хөдөөлүүлсэн нь. В.Порфирьевийн зурсан зураг. 1881 он.]]
1881 оны нэгдүгээр сарын эхээр Достоевский зохиолч Д.С.Григоровичтой уулзахдаа өөрийгөө, ирэх өвлийг давахгүй байх гэж хэлжээ {{sfn|Якубович, Орнатская|1995|loc=1881 год. Января начало}}. Мөн сарын 26-нд зохиолчийн дүү охин Вера Михайловна гэрт нь ирж, нагац эгч А.Ф.Куманинагаас нь ах дүү Достоевскийд өвлөгдөж ирсэн Рязань дахь эдлэнгийн эзэн эрхээс татгалзана уу хэмээн гуйсан байна <ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Kumanina_A_F/|title= Куманина (урожд. Нечаева) Александра Федоровна|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2016-01-12}}</ref>. Зохиолчийн охин Любовь Достоевскаягийн хожим дурссанаар, ах дүү хоёрын уулзалт базаахгүй болсноор барахгүй уйлаан майлаандаа хүрсэн бөгөөд дараа нь зохиолчийн хоолойноос цус ихээр гарсан байна {{sfn|Достоевская Л. Ф.|1922|loc=Глава XVIII. Последние годы и смерть Достоевского|с=97}} Энэ нь түүний уушгины өвчин хүндрэх шалтгаан болсон байж магадгүй гэдэг. Хоёр өдрийн дараа буюу 1881 оны нэгдүгээр сарын 28-нд Фёдор Михайлович Достоевский 60 насандаа таалал төгсөв. Нас барсан шалтгааныг оношлохдоо "уушгины [[сүрьеэ]], гуурсан хоолойн архаг үрэвсэл, уушгины бага зэргийн тэлэлт" гэжээ{{sfn|Якубович, Орнатская|1995|loc=1881 год. Января 26}}.
[[Файл:Санкт-Петербург, Тихвинское кладбище, могила Ф.М. Достоевского.JPG|thumb|250px|right|Достоевскийн булш. Тихвиний оршуулгын газар. Санкт-Петербург хот.]]

Достоевскийг 1881 оны хоёрдугаар сарын нэгний өдөр Петербургийн Александро-Невскийн хийдийн горлом дахь Тихвиний оршуулгын газар нутаглуулжээ. Сүүлчийн замд нь үдэхэд, ар гэрийнхний гаргасан тооноос хавьгүй олон хүн оролцсон бөгөөд сүмээс хөдөөлүүлэх газар хүртэл хүмүүсийн цуваа нэг км гаруй үргэлжилсэн гэдэг {{sfn|Якубович, Орнатская|1995|loc=1881 год. Февраля 1}}. Шарилын чулуун дээр “Карамазовын хөвүүд” романы эхэнд эшилсэн байдаг, Библи судрын үгийг сийлсэн. Хожим энд зохиолчийн эхнэр А.Достоевская, тэдний ач хүү Андрей Фёдоровичийг (1908-1968) нутаглуулжээ.
Достоевский амьд сэрүүн ахуйдаа өндөр нэрийг олсон хэдий ч, үнэнхүү гандан бууршгүй алдар, дэлхий дахины нэр хүнд хожим иржээ. [[Фридрих Ницше]] бичихдээ “Надад багшилчих эрдэмтэй сэтгэлзүйч цорын ганц байсан нь Достоевский” <ref>{{книга |автор= [[Ницше, Фридрих]].|часть= Набеги несвоевременного. 45. Преступник и что ему родственно|ссылка часть= http://www.nietzsche.ru/works/main-works/idols/?curPos=3|заглавие= Полное собрание сочинений в 13 томах|оригинал= |ссылка= |викитека= |ответственный= Перевод: Н. Полилов |место= |издательство= Культурная Россия|год= 2009|том= 6|страниц= 408|isbn= 978-5-250-06071-4|ref= Ницше}}</ref> гэсэн байдаг.

==Гэр бүл==
Достоевский, Мария Исаеватай гэрлээд долоон жил амьдарсан боловч үр хүүхэд гараагүй. Хоёр дахь эхнэр Анна Григорьевна Сниткина нь Петербургийн жижиг түшмэлийн охин бөгөөд Достоевскийтэй уулзахаасаа ч өмнө түүнийг хайрласан гэдэг. Зохиолч “Мөрийчин” романаа бичсэнийхээ дараа нийлээд, тэд 20 жил хамт амьдарчээ. Тухайн үед Достоевский алхам тутамдаа өртэй явахын зэрэгцээ анхны эхнэрийнхээ хүүг тэжээдэг, талийгаач ахынхаа ар гэрийг харж ханддаг байв<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Isaev_P_A/|title= Исаев Павел Александрович|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate=2015-09-18}}</ref>. Угаас мөнгө барьж мэддэггүй хүн байжээ. Ийм хүнтэй суугаад Анна Григорьевна гэр орны хөрөнгө санхүүг гартаа авч, ахуй амьдралыг нь өөд татсан билээ. Зохиолчийг нас барсан хойно тэрбээр “... миний нөхөр насан туршдаа мөнгөнд багалзуурдуулж явсан” хэмээн дурссан байдаг {{sfn|Достоевская А. Г.|1987|с=424}}. “Карамазовын хөвүүд” романаа зохиолч, эхнэртээ зориулсан юм. Нөхрөөсөө хойш Анна Григорьевна амьдрал, уран бүтээлтэй нь холбоо бүхий баримтуудыг цуглуулан, зохиолуудыг нь хэвлүүлж, өөрийнхөө өдрийн тэмдэглэл, дурдатгалыг нийтлүүлэхэд бэлтгэсэн билээ.        
Тэд дөрвөн хүүхэд төрүүлсэн нь: 
* Охин София (1868-1868) Женевт мэндлээд{{sfn|Якубович, Орнатская|1994|loc=1868. Февраля 22 (марта 5)}}, хэдхэн сартайдаа эндсэн {{sfn|Якубович, Орнатская|1994|loc=1868. Мая 12 (24)}}.
*  Охин Любовь (1869-1926) Дрезденд төрсөн{{sfn|Якубович, Орнатская|1994|loc=1869. Сентября 14 (26)}}. 
* Хүү Фёдор (1871-1922) Петербургт төрсөн{{sfn|Якубович, Орнатская|1994|loc=1871. Июля 16}}<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Dostoevsky_F_F/|title= Достоевский Федор Федорович|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2015-11-29}}</ref>.
* Хүү Алексей (1875-1878) нь Старая Руссад төржээ{{sfn|Якубович, Орнатская|1995|loc=1875. Августа 10}}<ref>{{cite web|url= http://www.fedordostoevsky.ru/around/Dostoevsky_A_F/|title= Достоевский Алексей Федорович|publisher= Федор Михайлович Достоевский. Антология жизни и творчества|accessdate= 2015-11-29}}</ref>.

==Достоевский Монголд==
Достоевскийн зохиолуудаас “Ядуу хүмүүс” романыг анх 1956 онд [[Наваан-Юндэн|Н.Наваан-Юндэн]] орчуулжээ<ref>{{Cite web |url=http://entertainment.mongolnews.mn/1fcz |title=Archive copy |access-date=2019-10-23 |archive-date=2019-10-23 |archive-url=https://web.archive.org/web/20191023035314/http://entertainment.mongolnews.mn/1fcz |url-status=dead }}</ref>. Улмаар 1980-аад онд орчуулагч Г.Амар “Дорд үзэгдэгсэд” роман, “Цагаан шөнө” туужийг хөрвүүлэн гаргав<ref>{{Cite web |url=https://tagtaa.mn/podcast/1 |title=Archive copy |access-date=2019-10-23 |archive-date=2019-10-23 |archive-url=https://web.archive.org/web/20191023035315/https://tagtaa.mn/podcast/1 |url-status=dead }}</ref> . 

2002 онд “Гэм зэм” романыг Гадаад яамны сайд асан, орчуулагч [[Цэрэнпилийн Гомбосүрэн|Ц.Гомбосүрэн]] хөрвүүлснээр Достоевскийн зохиолыг монголчлох ажил эрчимжсэн гэж болно. Улмаар 2007 онд “Карамазовын хөвүүд” мөн Ц.Гомбосүрэнгийн орчуулгаар хэвлэгдэв. 2015 онд “Солиот”, удаах жил нь “Хөвүүн заяа”, 2018 онд “Албингууд” мөн түүний орчуулгаар гарчээ<ref>http://eagle.mn/r/19594</ref>. Ингэснээр Достоевскийн “Агуу таван зохиол” монгол хэлнээ бүрэн орчуулагдаж, “Болор судар” хэвлэлийн газрын эрхлэн гаргаснаар 2018 оны тавдугаар сард иж бүрэн хэвлэлийн нээлтээ хийсэн юм<ref>https://news.mn/r/776544/ </ref>. 

Энэ завсар “Солиот” романыг “Маанаг”, “Гэм зэм”-ийг “Гэмт хэрэг ба ял шийтгэл” нэрээр Ч.Баатар орчуулсныг [[Монсудар хэвлэлийн газар|“Монсудар” хэвлэлийн газар]] (2015, 2018 он) эрхлэн гаргасан байна. Мөн хэвлэлийн газрын “Утга зохиол” цувралаар 2017 онд “Газар доороос бичсэн тэмдэглэл” ахмад дипломатч [[Дагвын Цахилгаан|Д.Цахилгааны]] орчуулгаар хэвлэгдэн гарав<ref>http://www.monsudar.mn/books/view/105/</ref>.  

2019 онд Достоевскийн хоёр ч бүтээл монгол хэлээр гарсан нь “Ноён Прохарчин”, “Ползунков”, “Гуйлгачин” тэргүүт өгүүллэгийн түүвэр (Д.Баасанжаргалын орчуулга, “Маш нууц медиа” ХХК) <ref>https://book.mn/product/show/22326</ref>, “Мөрийчин” (Д.Жинбаярын орчуулга, “Анд паблишинг” хэвлэлийн газар) роман юм<ref>{{Cite web |url=http://andpublishing.mn/2019/09/23/%d1%84-%d0%b4%d0%be%d1%81%d1%82%d0%be%d0%b5%d0%b2%d1%81%d0%ba%d0%b8%d0%b9-%d0%bc%d3%a9%d1%80%d0%b8%d0%b9%d1%87%d0%b8%d0%bd/ |title=Archive copy |access-date=2019-10-23 |archive-date=2020-09-30 |archive-url=https://web.archive.org/web/20200930224212/http://andpublishing.mn/2019/09/23/%D1%84-%D0%B4%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%BE%D0%B5%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D0%B9-%D0%BC%D3%A9%D1%80%D0%B8%D0%B9%D1%87%D0%B8%D0%BD/ |url-status=dead }}</ref>   . 

2017 онд [[Отгонтэнгэр Их Сургууль|“Отгонтэнгэр” их сургуулийн]] багш Б.Галиндэвийн “Достоевский ба хүний асуудал” ном гарсан бөгөөд зохиогч энэ бүтээлээ тайлбарлахдаа “... Достоевский гэдэг хүнийг таньж мэдэж, бүтээлийг нь уншиж ойлгох хөтөч маягийн ном...” гэсэн байна<ref>http://unuudur.mn/%D0%B1%D0%B3%D0%B0%D0%BB%D0%B8%D0%BD%D0%B4%D1%8D%D0%B2-%D0%B1%D0%B8%D0%B4-%D3%A9%D3%A9%D1%80%D1%81%D0%B4%D0%B8%D0%B9%D0%B3%D3%A9%D3%A9-%D0%B1%D2%AF%D1%82%D1%8D%D1%8D%D1%85-%D1%85%D1%8D%D1%80%D1%8D%D0%B3%D1%82%D1%8D%D0%B9-%D0%B3%D0%B0%D0%B4%D0%BD%D0%B0%D0%B0%D1%81-%D1%8E%D0%BC-%D1%85%D2%AF%D0%BB%D1%8D%D1%8D%D0%BB%D1%82%D0%B3%D2%AF%D0%B9/</ref>. 

1980 онд [[Зөвлөлт Холбоот Улс|Зөвлөлтийн]] найруулагч Александр Зархийн бүтээсэн "Достоевскийн амьдралын 26 өдөр" намтар-уран сайхны киног 2010 онд нийтлэлч Баабарын санал болгосноор, мөн түүний тайлбар, [[Монгол кино үйлдвэр|“Монгол кино” үйлдвэрийн]] орчуулга, дуу оруулалттайгаар [[Боловсрол суваг|“Боловсрол суваг” телевиз]] гаргасан юм<ref>http://ugadoljin.blogspot.com/2010/03/blog-post_4412.html </ref>.   
[[Оросын Холбооны Улс|ОХУ-ын]] найруулагч Владимир Хотиненкогийн “Достоевский” найман ангит цуврал киног [[Монголын Үндэсний Олон Нийтийн Телевиз|МҮОНТВ]] орчуулж, дуу оруулан 2019 оны есдүгээр сард Монголын үзэгчдэд толилуулжээ.

Улаанбаатар дахь Оросын шинжлэх ухаан, соёлын төвийн дэргэдэх “Орфей” театрт “Гэм зэм” романаас сэдэвлэсэн жүжгийг 2021 оны 11 дүгээр сарын 25-нд тавихаар болов. Жүжгийн зохиолыг Я.Баяраа, найруулагч М.Батболд, гол дүрд Д.Лхагва<ref> http://eagle.mn/r/93466 </ref> тоголсон байна.

== Цахим холбоос ==
{{commons|Фёдор Михайлович Достоевский}}
* [http://www.FyodorDostoevsky.com FyodorDostoevsky.com] - Достоевскийгийн фэн сайт - хэлэлцүүлэг, эссе, текст, зураг, намтар, эшлэл, холбоосууд.

==Эх сурвалж==
{{лавлах холбоос|2}}
{{DEFAULTSORT:Достоевский, Фёдор}}
[[Ангилал:Википедиа:Онцлох өгүүлэл]]
[[Ангилал:Фёдор Михайлович Достоевский| ]]
[[Ангилал:Зохиогч]]
[[Ангилал:Франц хэлнээс орчуулагч]]
[[Ангилал:Орос хэл рүү орчуулагч]]
[[Ангилал:Орос хэлээрх утга зохиол]]
[[Ангилал:19-р зууны утга зохиол]]
[[Ангилал:Оросын зохиолч]]
[[Ангилал:Москвагийн зохиолч]]
[[Ангилал:Хоригдол]]
[[Ангилал:Цаазлуулах ялтай хүн]]
[[Ангилал:Цэргийн инженер-техникийн их сургуулийн төгсөгч]]
[[Ангилал:Оросууд]]
[[Ангилал:1821 онд төрсөн]]
[[Ангилал:1881 онд өнгөрсөн]]