Михаил Салтыков-Щедрин
Михаил Салтыков-Щедрин (орос. Михаи́л Евгра́фович Салтыко́в-Щедри́н, жинхэнэ овог нь Салтыко́в, нууц нэр Никола́й Щедрин; 1826 оны 1-р сарын 15-нд Оросын хаант улсын Тверь мужид төрсөн— 1889 оны 4-р сарын 28-нд Санкт-Петербург хотод нас барсан) —Оросын XIX зууны хошин шогийн өгүүлэл, үлгэрийн алдартай зохиолч, сэтгүүлч, төрийн зүтгэлтэн. Рязань болон Тверь хотын орлогч дарга байсан.
Бүтээлүүд
[засварлах | кодоор засварлах]Романууд
[засварлах | кодоор засварлах]- Нэгэн хотын түүх (орос. История одного города, 1869—1870)
- Монрепо орогнол (орос. Убежище Монрепо, 1878—1879)
- Головлёвууд (орос. Господа Головлёвы, 1875—1880)
- Орчин үеийн (орос. Современная идиллия, 1877—1883)
- Пошехоны нөхөр (орос. Пошехонская старина, 1887—1889)
Үгэрүүд
[засварлах | кодоор засварлах]- Зэрлэг нударган баян (орос. Дикий помещик, 1869)
- Тариачин эр хоёр генералыг тэжээсэн тухай өгүүлэл (орос. Повесть о том, как один мужик двух генералов прокормил, 1869)
- Ухамсар алга болсон нь (орос. Пропала совесть, 1869)
- Игрушечного дела людишки (1880)
- Ядуу чоно (орос. Бедный волк, 1883)
- Ухаант загас (орос. Премудрый пискарь, 1883)
- Зоригт туулай (орос. Самоотверженный заяц, 1883)
- Зоригтой даргын үлгэр (орос. Сказка о ретивом начальнике, 1883)
- Хатаасан загас (орос. Вяленая вобла, 1884)
- Буян ба гай (орос. Добродетели и Пороки, 1884)
- Өөдрөг үзэлт загас (орос. Карась-идеалист, 1884)
- Тэнэг (орос. Дурак, 1885)
- Либерал (1885)
Жүжиг
[засварлах | кодоор засварлах]- Пазухины үхэл (орос. Смерть Пазухина, 1857 бичсэн, хаалттай байгаад 1889 онд тайзнаа тавьсан)
- Сүүдрүүд (орос. Тени, 1862—1865, 1914 онд тавьсан)