Ариун Ромын Эзэнт Гүрэн

Ариун Ромын Эзэнт Гүрэн 1000 он орчим

Ариун Ромын Эзэнт Гүрэн нь (Герман: Heiliges Römisches Reich (HRR), Латин: Sacrum Imperium Romanum эсвэл Sacrum Romanum Imperium (SIR), Итали: Sacro Romano Impero (SRI)) 962 – 1806 онд Европ тивийн төв хэсэгт оршин тогтнож байсан. Ариун Ромын Эзэнт Гүрэн нь хаант засаглалтай байсан (Ариун Ромын эзэн хаан). Ханхүү нарын эрх ашгийн улмаас энэхүү тэмдэгтийн сүр хүч суларч, улмаар Дундад зуун болон Орчин цагийн эхээр тэмдэгтийг шинэчилсэн. Энэ нь ч нэгдсэн улсын бэлэг тэмдэг болоход дөхөм болсон. Эзэнт гүрний газар нутаг нь Тевтоны Эзэнт Улсын (Латин: Regnum Teutonicum) төвд байрлаж байсан ба Италийн Эзэнт Улс болон Бургундын вант улстай хил залгаж байжээ. Эзэнт гүрэн нь зуун жижиг анги, ноёд, муж, эзэн хааний хот гэх мэт нутаг дэвсгэрээс бүрдэнэ.

I Их Отто нь 962 онд Германы хаан ширээнд суусан. Эргэн харахад тэрээр анхны Ариун Ромын хаан (Герман: Römisch-Deutscher Kaiser) байжээ. Тэрбээр Каролинги удмын биш анхны вант улсын хаан юм. Ариун Ромын сүүлийн хаан бол 2-р Францис юм. Тэрээр Наполеоны дайны үер 1806 онд хаан ширээнээс огцорч улмаар эзэнт гүрэн тарж бутарсан. 1512 онд Кологнийн Даиэтыг дагах тушаал гарч Герман Үндэстний Ариун Ромын Эзэнт Гүрэн (Герман: Heiliges Römisches Reich Deutscher Nation, Латин: Imperium Romanum Sacrum Nationis Germanicæ) гэж нэрийдэх болсон.

Ариун Ромын Эзэнт Гүрэнд одоогийн Герман, Австри, Чех, Швейцар, Нидерланд, Лихтенштайн, Люксембург, Словени, Францын зүүн хэсэг, Италийн хойд хэсэг, Польшийн баруун хэсэг зэрэг газар нутгууд хамрагдаж байсан.